เดินตามรอยเท้ารัชกาลที่9

มีชายผู้หนึ่งซึ่งเขาเป็นคนจนมากถึงคนจน คนนี้เขาเคยร่ำรวยมาก่อนเเล้ว เเต่ความดีของเขาก็ไม่เคยที่จะไปดูถูกคนอื่น เเต่มีชายอีกหมู่บ้านหนึ่งซึ่งเขารวยเป็นเศรษฐีเเละมีคนสรรเสริญเขามากๆ เเต่คนในหมู่บ้านของเขาก็เป็นคนมีสถานะคนหมดเเต่หมู่บ้านของชายคนจนนั้นลำบากมาก

ซึ่งทำให้ชายคนจนผู้นี้คิดมากจนไม่มีความสุขเลย เเละมีอยู่ครั้งซึ่งชายผู้นี้ได้คิดค้นเรื่องดีๆขึ้นมาว่า"ถึงพวกเฮาสิบ่ได๋รวยคือเขา แต่เฮาก็รวยได๋โดยบ้ต้องพึ่งผู้ได๋" เเละชายคนจนผู้นี้ได้ประกาศบอกกับพวกคนในหมู่บ้านว่า"เฮาสิพัฒนาหมู่บ้านเฮาให้ดีขึ้น"

เเละเเล้วชายคนจนได้สร้างความคิดขึ้นมา เเละได้ให้คนในครอบครัวช่วยกันสร้างบ่อน้ำเเละกระเเสไฟฟ้าขึ้นมาใหม่ จากโดยให้คนในหมู่บ้านชาวยกันประหยัดน้ำไฟเพื่อจะได้มีน้ำมีไฟใช้กัน โดยให้คนในหมู่บ้านใช้น้ำและไฟได้3เดือนพอหมดเดือนที่3ค่อยมาเสียค่าน้ำและไฟที่เดียว เเต่คนในหมู่บ้านก็เห็นด้วยเเละชอบความคิดของชายผู้นี้เลย ทำให้คนในหมู่บ้านมีความสุขเเละใช้น้ำและไฟอย่างพอเพียง

นิทานเรื่อนี้สอนให้รู้ว่า

"ถึงคนเฮาสิบ่มีน้ำและไฟใช้ เเต่เฮายังมีหลักเศรษฐกิจพอเพียงเพื่ออยู่รอดได๋ถึงทุกวันนี้"